Jak się zaczęło moje bycie mamą :)

Był listopad, zimno, ciągle padało.... To wtedy dowiedziałam się, że w moim brzuszku rośnie 
nowe życie. Taka mała fasolka. Byłam bardzo szczęśliwa, płakałam i śmiałam się jednocześnie :)
Musiałam zrezygnować z pracy, przeprowadzić się zmienić swoje życie.
Zmieniłam...... i nie żałuje. 

Nastał ten miesiąc Lipiec już nie mogliśmy się doczekać wszystko było zaplanowane, chłopak niestety wyjechał do pracy. Uszykowałam torbę do szpitala, ubrałam łóżeczko i zostało tylko czekać.
Urodziłam 6 lipca to był najpiękniejszy dzień w moim życiu, nie czułam zmęczenia, byłam zakochana w moim małym chłopcu. Był taki maleńki. Po 5 dniach wróciliśmy do domu. I tu się zaczęło prawdziwe życie. Płakał ja płakałam z nim, nie wiedziałam o co mu chodzi, spał ja też spałam ze zmęczenia. Po miesiącu mi przeszło, chyba już sobie wszystko poukładałam, teraz mój "mały" skarb skończył 4 miesiące. Jestem z niego dumna i nigdy bym nie cofnęła czasu. Choć ma swoje dni i nie zawsze jest tak pięknie. Kocham go nad życie i nic tego nie zmieni.

Na początku napisałam, że wszystko sobie zaplanowałam. Tak zaplanowałam, ale nic z tego nie wyszło. Urodził się 6 lipca, zaplanowane było na 15 :) Miałam również plany, że będzie pięknie, nie będzie płaczu, wyśpię się, myślałam, że chłopak zdąży przyjechać - nie zdążył.
                                                       Nic w życiu nie da się zaplanować :)